DCCCXLIIICXIXCIII: van Romeinse cijfers naar Arabisch getal

Is het Romeinse getal DCCCXLIIICXIXCIII geldig (correct geschreven)?
Hoe converteer je het naar het decimale equivalent?

Om het Romeinse getal DCCCXLIIICXIXCIII te valideren en te converteren naar het decimale equivalent - het zogenaamde Arabische getal, dat we altijd gebruiken, moeten we de individuele symbolen en groepen symbolen identificeren. Gedetailleerde uitleg hieronder

1. De Romeinse cijfers gebruikt om de conversie te maken:

I = 1; X = 10; L = 50; C = 100; D = 500;

» De basisregels voor het schrijven met Romeinse cijfers


De cijfers en de cijfergroepen geschreven in subtractieve notatie moeten van links naar rechts worden geschreven, in aflopende volgorde, op basis van hun waarde, van hoog naar laag. Sommige symbolen (letters) kunnen tot 3 keer achter elkaar worden herhaald: I, X, C, M, (X), (C), (M).


Een groep Romeinse cijfers geschreven in subtractieve notatie = een groep van twee cijfers (twee letters), een met een lagere waarde voorafgaand aan een andere grotere. De enige subtractieve groepen die zijn toegestaan zijn deze: IV, IX, XL, XC, CD, CM, M(V), M(X), (X)(L), (X)(C), (C)(D), (C)(M). Om de waarde van een groep te berekenen, trekt u de waarde van het eerste symbool af van de waarde van het tweede. Voorbeeld: IV = V - I = 5 - 1 = 4.
» De subtractieve notatie die wordt gebruikt om de Romeinse cijfers te schrijven


Een groep Romeinse cijfers geschreven in additieve notatie = een groep van twee of meer cijfers (letters), van gelijke waarde of gesorteerd in aflopende volgorde, op basis van hun waarde, van hoog naar laag. Om de waarde van de groep te berekenen, telt u de waarden van de symbolen waaruit de groep bestaat op. Voorbeeld: II = I + I = 1 + 1 = 2.
» De additieve notatie die wordt gebruikt om de Romeinse cijfers te schrijven


2. De groepen cijfers geschreven in subtractieve notatie:

DCCCXLIIICXIXCIII


XL = L - X = 50 - 10 = 40;


IX = X - I = 10 - 1 = 9;


DCCCXLIIICXIXCIII is geen geldig Romeins getal.

3. Waarom is het Romeinse getal niet geldig?

DCCCXLIIICXIXCIII: Een groep cijfers in subtractieve notatie, van lagere waarde, XL ( = 40), kan niet voorafgaan aan een cijfer van grotere waarde, C ( = 100).


DCCCXLIIICXIXCIII: Het cijfer I ( = 1) kan niet voorafgaan aan dit cijfer met een grotere waarde, C ( = 100). I mag alleen voor de cijfers V ( = 5) en X ( = 10) worden geplaatst.


DCCCXLIIICXIXCIII: Een groep cijfers in subtractieve notatie, van lagere waarde, IX ( = 9), kan niet voorafgaan aan een cijfer van grotere waarde, C ( = 100).


4. Corrigeer of verwijder (enkele van) de symbolen:

DCCCXLIIICXIXCIII


In plaats van,
Hoe het Romeinse cijfer te converteren:
MLXIII
geschreven als een Arabisch-Indisch nummer
(de nummers die we elke dag gebruiken)

1. De Romeinse cijfers gebruikt om de conversie te maken:

I = 1; X = 10; L = 50; M = 1.000;

» De basisregels voor het schrijven met Romeinse cijfers


MLXIII is een geldig Romeins getal.

MLXIII voldoet aan alle regels voor het schrijven van Romeinse cijfers.


2. Bereken de waarde van het Romeinse getal.

Tel alle waarden van de afzonderlijke Romeinse cijfers (letters) op:


MLXIII =


M + L + X + I + I + I =


1.000 + 50 + 10 + 1 + 1 + 1 =


1.063

Valideer en converteer Romeinse cijfers naar Arabisch-Indische cijfers

De set basissymbolen van het Romeinse cijfersysteem

De belangrijkste set symbolen waarop alle Romeinse cijfers zijn gebaseerd:

  • I = 1 (één); V = 5 (vijf);

  • X = 10 (tien); L = 50 (vijftig);

  • C = 100 (honderd);

  • D = 500 (vijfhonderd);

  • M = 1.000 (duizend);

Voor grotere aantallen:

  • (*) V = 5.000 of |V| = 5.000 (vijfduizend); zie hieronder waarom we de voorkeur geven aan deze notatie: (V) = 5.000.

  • (*) X = 10.000 of |X| = 10.000 (tienduizend); zie hieronder waarom we de voorkeur geven aan deze notatie: (X) = 10.000.

  • (*) L = 50.000 of |L| = 50.000 (vijftigduizend); zie hieronder waarom we de voorkeur geven aan deze notatie: (L) = 50.000.

  • (*) C = 100.000 of |C| = 100.000 (honderdduizend); zie hieronder waarom we de voorkeur geven aan deze notatie: (C) = 100.000.

  • (*) D = 500.000 of |D| = 500.000 (vijfhonderdduizend); zie hieronder waarom we deze notatie verkiezen: (D) = 500.000.

  • (*) M = 1.000.000 of |M| = 1.000.000 (een miljoen); zie hieronder waarom we deze notatie verkiezen: (M) = 1.000.000.

(*) Deze nummers werden meestal geschreven met een streep erboven (een streep erboven) of tussen twee verticale lijnen. In plaats daarvan schrijven we deze grotere cijfers liever tussen haakjes, dwz: "(" en ")", omdat:

  • 1) in vergelijking met de bovenlijn - het is gemakkelijker voor de computergebruikers om haakjes rond een letter te plaatsen dan om er de bovenlijn aan toe te voegen en
  • 2) in vergelijking met de verticale lijnen - het vermijdt elke mogelijke verwarring tussen de verticale lijn "|" en het Romeinse cijfer "I" (1).

(*) Een bovenlijn (een balk boven het symbool), twee verticale lijnen of twee haakjes rond het symbool geven "1000 keer" aan. Zie hieronder...

Logica van de cijfers tussen haakjes, namelijk: (L) = 50.000; de regel is dat het begincijfer, in ons geval L, werd vermenigvuldigd met 1.000: L = 50 => (L) = 50 × 1.000 = 50.000. Eenvoudig.

(*) In het begin gebruikten de Romeinen geen getallen groter dan 3.999; als resultaat hadden ze geen symbolen in hun systeem voor deze grotere getallen, ze werden later toegevoegd en voor hen werden verschillende notaties gebruikt, niet noodzakelijkerwijs degene die we hierboven hebben gezien.

Dus aanvankelijk was het grootste getal dat met Romeinse cijfers kon worden geschreven:

  • MMMCMXCIX = 3.999.